Ik ben Len

Interview!

Hoe spannend... Ik ben voor het eerst geïnterviewd! En wel door Iris Savenije, studente aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek.
Iris is van jongs af aan al bezig met het het schrijven van gedichten en verhalen. En met een achtergrond in het theater heeft Iris een studie gekozen die dicht bij het hart ligt. Al haar enthousiasme en talent wordt ingezet bij de ene na de andere opdracht. Zo ook dit interview.  
Ik voel me vereerd dat ik het onderwerp van dit bijzondere gesprek was. 

Bekijk het interview en nog meer inspirerende teksten op Iris' blog. http://irissavenije.blogspot.nl 


‘Ik kijk liever op online kunstplatforms’

Steeds meer kunstbladen verdwijnen, vermeldt de Volkskrant donderdag 21 februari. Meerdere titels zouden met hun laatste nummer in de winkel liggen. Denk aan ‘Items’, ‘Open’ en ‘Mister Motley’. Wat vindt de kunstenaar hiervan? Lennie Segboer is 21 jaar. Ze studeert illustratie in het vierde jaar op de universiteit AKV St. Joost. ‘In zo’n tijdsschrift staan allerlei dingen over kunst en dan denk ik: niet interessant. Ik ben niet in alles geïnteresseerd.’

Lees jij wel eens kunsttijdschriften?
‘Ja. Ik lees wel eens kunsttijdschriften, maar dat zijn meestal gratis kunsttijdschriften. Zoals Morf, zo heet dat kunsttijdschrift. Die ligt gratis bij ons op school. Ik denk dan: oh leuk, dat wil ik die wel eentje lezen. Verder vind ik het wel leuk om af en toe de Flow te lezen, want daar staan ook leuke kunstdingetjes in. Ook de Viva en de Flair vind ik wel leuk. Die drie tijdschriften trekken mij omdat ze zo leuk opgemaakt zijn en er staan mooie illustraties in.’

Je hebt zelf dus geen abonnement op een kunsttijdschrift. Je weet dat het niet goed gaat met deze tijdschriften. Waar heeft dat mee te maken, denk je?
‘Ik denk dat het met twee dingen te maken heeft. Overal om ons heen horen we dat het recessie is en daarom gaan mensen ook denken: oh nee, het is recessie, ik moet me inhouden. Natuurlijk wordt er tegenwoordig ook veel digitaal gedaan. Je hebt leuke blogs van kunstenaars en heel veel tijdschriften zijn digitaal. Je hebt ook kunstplatforms, zoals Hard Hoofd. Dat is een super gaaf platform. Het is een soort online kunstblad. Ik kijk liever daar op. Ik denk dat tegenwoordig steeds meer vormgevers en ontwerpers het digitale platform gebruiken.’

Wat vindt je van die digitalisering?
‘Het heeft heel veel voordelen. Het is gratis. Het is overzichtelijk en gemakkelijk. Internet is heel toegankelijk. Er is wel heel veel van alles. Je moet goed zoeken om te weten wat er allemaal is, maar daar zijn weer goede platforms voor. Zoals social media, je volgt de dingen die je leuk vindt en zo krijg je alles wat jij interessant te zien.’

Je bent dus eigenlijk heel positief over de digitalisering.
‘Het is natuurlijk vervelend voor al die mensen die bij een redactie van zo’n blad werken, maar persoonlijk vind ik dat internet heel veel mogelijkheden biedt. Je kunt ook bewegende beelden en film pjes laten zien. Dat is een aanwinst. Op internet kun je ook meer filteren. In een tijdsschrift staan allerlei dingen over kunst en dan denk ik: niet interessant. Ik ben niet in alles geïnteresseerd. En dan staat er één bladzijde over een illustrator die ik leuk vindt. Terwijl ik op twitter, websites of blogs mensen kan volgen die ik echt super interessant vind. Mensen die echt bij mij passen. Maar het blijft bijzonder om een echt tijdschrift in je hand te hebben.’

In het artikel zegt Hanne Hagenaars, hoofdredactrice van Mister Motley: ‘Kunst gaat ook over vorm, over materiaal. Dat is met het verdwijnen van papier weg.’ Hoe denk jij daarover?
‘Ik denk dat het tastbare altijd wel blijft. Wat er ook moet komen. Er is dan wel een verschil tussen tastbare dingen die echt nodig zijn en extraatjes. Tijdschriften zijn toch meer een extraatje. Een luxe artikel. Ik denk het daarom meer zal verdwijnen. Een nodige krant of tijdschrift zal altijd blijven.’

Hoe zou zo’n tijdschrift zich weer aantrekkelijk kunnen maken?
‘Ze moeten de tijdschriften misschien dunner en goedkoper maken. Bij de flow zit er ook wel eens een extraatje bij. Er staan zo’n mooie illustraties of er zitten frutsels, knipsels, poëzieplaatjes of stickers bij. Dat vind ik heel leuk. Het zijn een soort cadeautjes. Dus dunner, goedkoper en een extraatje.’

Een tijdschrift is wel een van de manieren om jezelf als kunstenares op de kaart te zetten. Hoe ben je dat nu van plan?
‘Ik ben nu aan het afstuderen. Daarna ga ik een ondernemingscursus volgen. Daar ben ik al voor aangenomen. Dan heb ik het idee om een digitaal portfolio naar zoveel mogelijk mensen rond te sturen. Zo van: Hoi dit ben ik, dit wil ik en dit kan ik. Op de eind expo zullen er ook veel professionals zijn. Ik kan heel gemakkelijk met mensen praten, maar dan moet ik mezelf wel eerst uitnodigen voor een gesprek en dat ben ik nu vooral aan het leren.’

Je hebt ook een eigen blog. ‘Ik ben Len’. Wie is Len?
‘Ik ben iemand die de wereld heel enthousiast en optimistisch af wil beelden. Ik zal vaak voor opdrachtgevers werken, maar in mijn opdrachten zal altijd die optimistische kijk terug komen. Heel kleurrijk, optimistisch en veel energie. Ik vind de beleving leuk. Je moet in een ander wereldje komen door een illustratie. Daarom werk ik ook graag met 3D en met schaduw. Ik wil een wereldje creëren, waar het leuk en fijn is.

Gaan we nog veel van je horen?
‘Ik hoop het. Ja, dat is wel de bedoeling. Ik zeg gewoon ja! Ik zou mijn handtekening maar vast vragen!’